Saturday, November 8, 2008

بیش از ۹۰ نفر از اساتید دانشگاه در بیانیه ای خواستار آزادی عشا مومنی شدند

بیش از ۹۰ نفر از اساتید و چهره های برجستۀ دانشگاهی با امضای بیانیه ای ضمن اعتراض به بازداشت عشا مومنی، دانشجوی کارشناسی ارشد دانشگاه ایالتی کالیفرنیا که در تاریخ ۲۴ مهر توسط نیروهای امنیتی ایران بازداشته شده است، از مقامات ایران خواستند که سریعا به بازداشت وی خاتمه دهند و با انجام این امر حسن نیت و اعتقاد خود را به مبادلۀ فرهنگی، پاسداشت آزادیهای آکادمیک و گفتگوی آزاد نشان دهند.

در میان امضا کنندگان این نامه اسامی کسانی چون نوام چامسکی، استاد برجستۀ زبان شناسی و از روشنفکران برجستۀ جهان؛ بتی ویلیامز، برنده جایزه نوبل و بنیان گذار جنبش صلح ایرلند شمالی؛ نیکی کدی،استاد تاریخ دانشگاه لس آنجلس؛ انگوگی وا تیونگئو، نویسندۀ کنیائی و تئوری پرداز برجستۀ ادبیات پسا استعماری؛ دبورا استرین، استاد علوم کامپیوتری دانشگاه لس آنجلس و یکی از ۱۰ محقق برجستۀ جهان به انتخاب مجلۀ" پاپیولار ساینس"؛ لائری براند، مدیر مرکز روابط بین الملل دانشگاه کالیفرنیای جنوبی به چشم می خورد. متن کامل این بیانیه همراه با اسامی امضا کنندگان به زودی در این وبلاگ منتشر خواهد شد

ابراز نگرانی سازمان های زنان وحقوق بشر از فشار بر فعالان حقوق زن

سازمان های معتبر زنان و حقوق بشر طی بیانیه ای از فشارهای وارد بر فعالان حقوق زنان در ایران ابراز نگرانی کردند و از مسوولین ایران درخواست کردند که حقوق آنان را محترم شمارند. سازمان های امضا کننده این بیانیه عبارتند از: حقوق بشر نخست، سازمان جهانی علیه شکنجه، بنیاد بین المللی برای محافظت از مدافعان حقوق بشر، کمپین بین المللی حقوق بشر در ایران، مجمع آسیا و اقیانوس آرام در توسعه زنان، دیده بان حقوق بشر، انجمن حقوق زنان در توسعه، مرکز سراسری رهبری زنان، برابری اکنون، فدراسیون بین المللی حقوق بشر، مركز مصرى براى حقوق زنان، و دیده بان بین المللی فعالیت حقوقی زنان آسیا و اقیانوس آرام. در این بیانیه ذکر شده است:

ما شدیدا به ادامه ی فشار بر این فعالین که به خاطر فعالیت صلح آمیز برای ارتقاء حقوق زنان مورد آزار قرار گرفته اند اعتراض داریم

ما از دولت ایران می خواهیم که به آزادی اجتماع و تجمع این فعالین احترام بگذارد. این حقوق جزئی از اعلامیه جهانی حقوق بشر ومیثاق بین المللی حقوق سیاسی و مدنی است که ایران نیز به آن پیوسته و قانونا ملزم به پیروی از آن است. ما مشخصا تاکید می کنیم که این اعمال مقامات ایرانی نقض مستقیم چندین ماده از اعلامیه مدافعان حقوق بشر، منتشر شده در مجمع سازمان ملل در 9 دسامبر 98 است. به طور مشخص: ماده 1 ( به رسمیت شناختن هر شخص، فردی یا گروهی، که برای ارتقاء و محافظت از حقوق بشر تلاش می کند)، ماده 5 ( به رسمیت شناختن حقوق مدافعان در دیدار و گردهمایی صلح آمیز، برای پیوستن و یا شکل دادن سازمان های غیر دولتی، انجمن ها و گروه ها، و رابطه با دیگر سازمان های غیر دولتی و یا خارجی)، و ماده 9 (مانع نشدن و دادن امکان مذاکره به مدافعان با افراد در سطح بین المللی در رابطه با حقوق بشر). در 3 آبان 87، ایران حمایت خود را از محافظت از مدافعان حقوق بشر با حضور فعال در دیالوگی تعاملی در مجمع عمومی سازمان ملل و دررابطه با گزارش مخصوص سازمان ملل از مدافعان حقوق بشر اعلام کرد. ولى در دهمين سالگرد اين اعلامیه، دولت ایران اعلامیه و نفس آن را نقض مى كند

اگر دولت ایران می خواهد به تعهداتش در پیمان نامه های بین المللی که عضو آن است پایدار بماند، سازمان های جامعه مدنی باید اجازه مراوده آزادانه و مسافرت برای شرکت در کنفرانس های بین المللی را داشته باشند.

ادامه این نامه را در سایت تغییر برای برابری بخوانید